งงๆกับชีวิต : นั่งคิดแล้วปล่อยไป

คราวนี้มาบ่นๆอีกแล้ว
ช่วงนี้เรามีความเห็นส่วนตัวในเรื่องการPromoteผลงานของคน
แตกต่างไป เรามองว่าคนที่พิสูจน์ตัวเองแล้ว ถึงสมควรได้รับมัน

เพียงแต่ว่าเราได้พบเจอคนบางกลุ่มที่เห็นเพียงผลงานเล็กน้อย
กับคำพูดที่ดูดีนิดๆหน่อย (มีผลงานจริง..แต่ทำได้ไม่ดีเท่าคำพูดที่ออกมา)
ก็มีคนหลงไปคาราวะเสียแล้ว เรานึกๆไปแล้วไม่รู้ว่ามันเกี่ยวกับเรายังไง
เพียงแต่เห็นแล้วก็อดคิดไม่ได้ว่าอนาคตต่อไปคนเหล่านั้นจะเป็นอย่างไร

เพราะเราเองมีความคิดที่ถูกป้อนมาตั้งแต่เด็กๆ
ว่าคนเราต้องพิสูจน์ความสามารถให้คนอื่นได้เห็น
ถึงสมควรที่จะได้รับการเยินยอ หรือคำชมต่างๆ
และการพิสูจน์นั้นต้องผ่านการเวลาระดับนึงด้วย
ไม่ใช่เพียงชั่วข้ามคืน

เช่น ธุรกิจบางอย่างทำคนรวยได้ชั่วข้ามคืน หรือหวยก็ตาม
แต่ระยะเวลาหลังจากนั้นต่างหาก ที่จะเป็นตัวบอกว่าอะไรเป็นอย่างไร
บทละครหลังข่าวมักจบที่พระเอกนางเอกกอดกันแล้วจบบริบูรณ์
แท้จริงแล้วเรื่องราวชีวิตคู่มันเพิ่งเริ่มขึ้นต่างหาก
และยังต้องมีหนทางที่จะพบอุปสรรค ให้ต้องพิสูจน์อะไรๆอีกหลายอย่าง

เราเองถูกสอนมาแบบนี้ เราจึงมีแนวความคิดแบบนี้
แต่เราก็ไม่อาจไปรู้ได้ว่าคนเหล่านั้นเค้ามีความคิดเห็นอย่างไร

วันนี้เราจึงขอมาบ่นๆทิ้งไว้ในนี้สักหน่อย เพื่อวันหน้าความคิดเราเปลี่ยน
เราอาจจะได้มานั่งขำตัวเราในตอนนี้ว่า"ช่างเยาว์วัยและไร้เดียงสายิ่งนัก"
หรือหากความคิดเราไม่เปลี่ยนเราอาจจะได้ภาคภูมิใจกับตัวเองอีกครั้ง

และบางกลุ่มก็แปลกคนบางคนทำผลงานไม่ได้
แต่กลับได้รับการpromoteจนคนภายนอกคิดว่า
เค้าคนนั้นมีความสามารถจริงๆ ซึ่งผลงานหน้าเฟสบุ๊ค
ใครๆก็โชว์แต่พอร์ทสีฟ้า และถูกทางกันจริงไหม?
แต่พอได้รู้ถึงMyfxbookที่Trackพอร์ทจริงๆ กลับกลายเป็น...อีกอย่าง
และเรื่องที่ไม่อยากพูดเลยคือ "ยังไปเปิดครอสสอนคนอื่นๆด้วย"
เราก็ได้แต่นั่งตรงนี้แล้ว อืมๆๆๆกับตัวเอง

นี่เลยเป็นที่มา ที่ทำให้เราคิดว่าควรต้องบันทึกอะไรทิ้งไว้แล้วละ
แต่ทั้งนี้ท้ั้งนั้นเราไม่ได้ล่วงเกินใครและกลุ่มใด
เพียงแค่บันทึกความคิดวันนี้เอาไว้อ่านในภายหลังเท่านั้น
>>หวังว่าทั้งหมดจะให้แง่คิดกับตัวเองได้<<
>>และหวังว่าEGOคงยังไม่กินหัวเราหมดนะ<<
>>ขอตัวไปถอนEGOออกก่อนครับ<<

ปล. คนไทยมีศักยภาพนะ แต่มักโดนความ(คน)โลภหลอกไปผิดทาง

“ Glory, built on selfish principles, is shame and guilt. ” : William Cowper

Goodluck,

Introvert man.