เหนื่อยได้ : แต่ห้ามหยุด

Whiplash ตีให้ลั่น เพราะฝันยังไม่จบ
-------

หนังเรื่องนี้เราหยิบกลับมาเปิดดูอีกครั้ง
เป็นหนังที่ประทับใจมากๆเรื่องนึง
แม้เราเองจะไม่ได้อยู่วงการดนตรี
และไม่ได้เล่นกลองเป็น

เราเสพหนังเรื่องนี้เพียงไม่กี่อย่าง
อย่างแรกที่เห็นคือ ความพยายาม
ความซวย ความซื่อ และสุดท้ายความต้องการเป็นหนึ่ง
เราเดาว่าตัวอาจารย์Flectcher มีความต้องการ
ให้วงและนักดนตรีที่ตัวเองคุมมีผลงานที่ยอดเยี่ยมเป็นที่1
ส่วนตัวลูกศิษย์Neimanเองก็มีความต้องการเป็นที่1ในการตีกลอง
แต่ยังอ่อนในประสบการณ์ อาจารย์เลยหาวิธีผลักดันในแบบของแก
ซึ่งความสุดยอดมันอยู่ตรงที่ไอตัวลูกศิษย์Neimanมันไม่เก็ท
เลยกลายจากมิตรไปเป็นศัตรู
ตัวละครทั้งสองได้ผ่านความพยายามอย่างหนักมาทั้งคู่

"ไอโง่ที่ไหนก็โบกแขนคุมจังหวะได้ ฉันไปเพื่อจี้ผู้คนให้ไปไกลเกินความคาดหวัง"
อาจารย์Flectcherได้พูดไว้

เราประทับใจหนังไม่ใช่ด้วยตัวความมุ่งมั่น
หรือความพยายาม ความทุ่มเทของพระเอก
แต่ประทับใจในบทและฉากสุดท้าย
ที่ในตอนท้ายทั้งคู่สามารถละทิ้ง
ความอาฆาตแค้นต่อกันลงไปได้
อาศัยโอกาสสุดท้ายที่มีโชว์พลังออกไป

ส่วนตัวเราคิดว่าถูกต้องแล้ว
มันเป็นซีนที่ถ้าอยู่ในชีวิตจริง
ต้องเลือกว่าจะเดินหนีหรือโชว์ของ
แน่นอนเราเลือกเดินหนีเพราะอับอาย
แล้วเราคงต้องพกความล้มเหลวนั้นต่อไป
แต่หนังทำให้เราคิดแตกต่างออกไปได้
สร้างความแตกต่างแม้จะเป็นเพียงหนัง
แต่สามารถนำมาปรับใช้กับชีวิตจริงของคนแบบเราได้
คนที่ชอบทิ้งโอกาสสูญเปล่า
นึกแล้วก็มีหลายอย่างที่เราเสียไป

ส่วนเจ้าเรื่องที่เค้าชูโรงมาเลยคือความทุ่มเท
อันนั้นเรามองว่าจริงแท้ที่สุดในทุกสาขาวิชาชีพ
มนุษย์เราทำอะไรนั้นไร้ซึ่งความพยายาม
ก็ไร้ซึ่งความสำเร็จ ไร้ซึ่งความภาคภูมิใจ

บางครั้งเราเพียงประกอบหรือซ่อมอะไรเล็กๆน้อยๆได้
แต่มันต้องใช้เวลาและความพยายามอย่างมาก
เราก็ภาคภูมิใจและจดจำมันไปตลอด
เราคิดว่าเรื่องพวกนี้มีส่วนเกี่ยวข้องกับความรู้สึกแต่ละคนด้วย
อย่างตัวพระเอกพอโดนทำลายความรู้สึก
พระเอกก็เลิกอิน เลิกซ้อม หมดความมุ่งมั่นไป
พวกเราเองก็เหมือนกัน หากเราไม่อิน หรือไม่มีความรู้สึกร่วม
กับสิ่งที่เรากำลังพยายามทำอยู่ ก็ยากที่จะฝืนต่อไป
เราคิดว่ายังไงแล้วแรงจูงใจ ผลตอบแทน
ก็ยังคงเป็นสิ่งที่สำคัญที่ก่อให้คนเกิดความพยายาม
และนำไปสู่กระบวนการฝึกฝน และสำเร็จในแต่ละขั้นต่อไป

แต่อย่างว่าเราอินกับตัวความต้องการเป็นหนึ่งมากกว่า
(ส่วนตัวเราคิดว่าเราเป็นคนแบบนั้นด้วย)
เราเลยดูสนุก เมื่อ2คนที่มีความต้องการเป็นหนึ่งเหมือนกัน
ได้มาเจอและปะทะกัน เลยไม่ค่อยอินกับเรื่องตีกลอง
แต่เพลงJAZZแน่นอนแหละ ชอบฟัง สบายหูมาก
เป็นหนังที่ทรงคุณค่าแก่การรับชม
และทรงคุณค่าแก่การนำมาเปิดซ้ำ
และทรงคุณค่าแก่การแชร์ให้คนอื่นๆตามไปดู
และทรงคุณค่าแก่การนำกลับมาเปิดในยามที่ไฟในตัวมอดไป
สู้ๆครับทุกคน
เราทุกคนทำได้
แตกต่างกันแค่ใครพยายามมากกว่ากัน

ปล. ตอนนี้คิดออกแค่นี้ ถ้ามีเพิ่มจะมาeditใส่ไปภายหลัง

“ When you have people catering to you non-stop, you lose it. You need someone to kick you in the butt every now and then! ” : Alexa Vega

Goodluck,

Introvert man.