เหนื่อยเลย : แต่ต้องบันทึก

(Photo : macroworldsoftwares.com)

วันนี้วันเดียวได้อ่านดราม่าจนสมองตึบเลย
เรียกว่า หลุมพลางดูดenergyของแท้

วันนี้พลาดไปอ่านทั้งดราม่าวงการเทรด
ดราม่าการเมืองที่โยงไปยันม.112แบบ อื้อหื้อเลย
ดราม่าหมาแมวกับคนคลั่งหมาแมวและคนรักหมาแมวอีก
แต่ละดราม่านี่ก็นะ แบ่งฝ่ายกันชัดเจนเลย
ยอมรับเลยว่าอ่านแรกๆสนุกดี
หลังๆปวดหัวจนต้องพักเลย

แต่มันยังย้ำเตือนเราได้ดีว่า
เรายังมีอคติอยู่ เราไม่สามารถปล่อยวางได้
ส่วนตรงนี้นั้นรู้อยู่แก่ใจว่ามันไม่ดี
แต่สมองมันสร้างมุมมองขึ้นมา
พอเราก้าวไปยืนอยู่ข้างนั้น
เราก็จะมองฝั่งตรงข้ามเป็นอคติส่วนตัวไปหมด

ได้ข้อคิดอีกเรื่องคือ พอเราเข้าไปยุ่งเกี่ยว
หรือแม้แค่โพสต์แสดงความคิดเห็นส่งๆไป
มันจะเป็นกับดักชั้นยอดให้เราตกหลุมพลางลงไป
มันจะยิ่งทำให้เราเข้าไปเป็นผู้เล่นในเกมส์
จนทำให้เรามองเกมส์หรือภาพรวมไม่ขาด
แล้วเราก็จะพลาด เสียพลังงานไปแบบไม่ควร
วันนี้เราพลาดไปหน่อย พรุ่งนี้ต้องดีกว่า

ไม่แปลกใจเราที่ดราม่าในโซเชียลเยอะ
เราเข้าใจก็วันนี้
พอคนเราได้เริ่มpost&commentแล้ว
เราจะเริ่มเลือกข้างที่ชัดเจนมากขึ้น
แล้วพอมีคนที่คิดต่าง เราก็จะหัวร้อนทันที
เป็นสาเหตุที่เราด่าหรือbullyกัน
โดยไม่สนว่าเรารู้จักเค้าไหม
หรือนั่นมันก็แค่อวตารหลังคีย์บอร์ดแค่นั้นเอง

และสาเหตุหลักที่ทำให้โซเชียลเป็นแหล่ง
ของอะไรพวกนี้เลยก็เพราะอวตาร
จะว่าโบ้ยก็ไม่เชิงเพราะยังไม่เห็นอวตาร
ที่โพสต์แบบไม่ใช้อารมณ์เจอเลย
หาอวตารที่พูดจาดีมีเหตุผลแทบไม่เจอ
ส่วนใหญ่จะมาแนวใช้อารมณ์ หรือหยาบคายไปเลย
ซึ่งก็เข้าใจได้ว่าโลกจริงเราไม่สามารถทำได้
เลยต้องหาทางไปแสดงออกในทางอื่น
แต่มันก็ทำให้มองได้ว่าคนเรามีด้านมืดจริงๆ
บางที่ก็มืดเสียจนทำให้ความคิดมืดบอดไปด้วย

หลังจากนี้จะเสพดราม่าแบบสนุกๆเหมือนเดิม
จุดแข็งที่ควรมีสำหรับคนเสพดราม่า(สำหรับเราเอง)
คือ ห้ามแสดงความเห็นหรือแชร์โพสต์เด็ดขาด
ที่เหลือกดไลค์ กดหัวเราะ กดเศร้าได้ตามอัธยาศัย

“ Hospitality exists when you believe that the other person is on your side. ” : Danny Meyer

Goodluck,

Introvert man.