ฉันเดินทางมาจากขอบฟ้าที่แสนไกล
เดินทางมายาวไกลมาเพื่อให้อภัยเธอ
หากที่ตรงนั้นยังพอมีความหวังก็ขอให้ตัวฉัน
ได้หว่านเมล็ดพันธุ์แห่งความรักนั้นให้กับเธอ
เพื่อให้เธอรู้ว่าที่ตรงนั้นยังมีฉันขับขาน
ท่ามกลางไฟสงครามจะมีดอกไม้งอกงาม...กลางเปลวเพลิง
พรุสัญญาณกระจ่างฟ้าเด็กน้อยยิ้มร่าปรบมือตามด้วยเสียงคำรามปืน
แล้วเด็กน้อยคนนั้นก็ตาย ความกลัวในใจทหารดั่งหมอกหนายามค่ำคืน
เด็กน้อยออกมายืนจึงถูกคิดว่าเป็นศัตรู
อีกทารกน้อยท่ามกลางเปลวไฟถูกมัดไว้กับซากเรือ
ทหารเข้าไปช่วยเหลือจึงระเบิดตายไปพร้อมกัน
เมื่อความชิงชังเกิดขึ้นมาภายในใจ ความไว้ใจก็ไม่มี
ทารกน้อยหนึ่งขวบปียังถูกใช้เป็นกลอุบาย
มองทางนั้นเธอเห็นนั่นไหม น้องชายจูงพี่ชายมา พี่นั่งล้อไม้ถูกยิงที่ขา จูงกันมาขอน้ำกิน
ไม่มีน้ำไม่มีอาหาร...แม่จ๋าหนูหิวจังเลย หลับตาลงเถิดลูกเอ๋ย หลับไปให้ชั่วนิรันดร์
สิ่งใดหนอสิ่งใดกันที่ผลักดันเรามาถึงจุดนี้
ไอคนนั้นเจ้าคนนี้หรือความโกรธแค้นในใจ
หยุดก่อนเพื่อนเอ๋ย ศัตรูของเราไม่ใช่เขา
หยุดก่อนเพื่อเอ่ย ศัตรูของเรา.....ไม่ใช่มนุษย์คนใด
....เพราะศัตรูที่แท้จริงของเราคือความโกรธแค้นคือศัตรูที่แท้จริงของพวกเรา
จะไม่ต่อลมหายใจของสงครามด้วยความโกรธแค้น
จะไม่รับเอาความโกรธแค้น ไม่ส่งต่อความเกลียดชัง
...ในยามใดเพลิงไฟท่วมฟ้าไปทุกทิศในจักรวาล
ยามนั้นขอให้เธอเรียกขานเอ่ยนามความรักแห่งฉัน
อย่าไปมัวกังวลเพียงพรุ่งนี้เช้า มัวเศร้าใจเรื่องเมื่อวาน
สิ่งนั้นมันจะกั้นขวางจนเธอพลาดความงดงาม
ของเวลานี้ ที่ตรงนี้ ขณะนี้ในห้วงเวลา เพราะฉันไม่ได้กำลังจะมา ฉันไม่ได้กำลังจะไป
ฉันอยู่ตรงนี้ ขณะนี้ เพียงแค่เท่านี้ที่บอกกับเธอ
รักฉันได้ไหมเธอ วินาทีนี้เท่านั้น
...เหมือนดั่งที่มารดารักถนอมบุตรด้วยชีวิตเยี่ยงไร หากเราฝึกให้มีใจต่อคนทั้งปวงได้อย่างนั้น
...เริ่มจากการรักคนที่เรารัก ไปจนถึงรักแม้คนที่ชัง จนกล้าที่จะรักแม้คนที่มุ่งหวังทำร้ายตัวเราได้อย่างนี้
ผู้ที่มีรักคือผู้เข้มแข็ง ผู้เข้มแข็งคือไม่มีความกลัว ผู้ที่ยังมีความกลัวไม่อาจมีความรักและให้อภัย
แม้ว่ารักมันจะยากเย็น เกลียดชังมันจะง่ายดาย แต่ในลมหายใจสุดท้ายเธอจะตาย...พร้อมสิ่งใด
ฉันเดินทางมาจากขอบฟ้าที่แสนไกล เดินทางมายาวไกลมาเพื่อให้อภัยเธอ
หากที่ตรงนั้นยังพอมีความหวัง ก็ขอให้ตัวฉัน
ได้หว่านเมล็ดพันธุ์แห่งความรักให้กับเธอ
เพื่อให้เธอรู้ว่าที่ตรงนั้นยังมีฉันขับขาน
ในกลางไฟสงครามยังมีดอกไม้งอกงาม
..เพียงแค่เราลองมองกันและกัน ด้วยความสัมพันธ์อันแท้จริง
ฉันดำรงอยู่ในตัวเธอ เธอดำรงอยู่ในตัวฉัน
เมื่อเธอทุกข์ฉันนั้นจึงทุกข์เราสุขอยู่ในกัน..
เพราะเราต่างเป็นส่วนหนึ่งของกันและกัน...
โปรดเรียกขานฉัน..ด้วยนามอันแท้จริง
เพราะเราต่างเป็นส่วนหนึ่งของกันและกัน...
โปรดเรียกขานฉัน.ด้วยนามอันแท้จริง
------------------------------
สำหรับบทเพลงนี้เราไม่มีอะไรจะพูดมาก
ฟังเลย นึกภาพตาม สงคราม เลือด การสูญเสีย
ภาพที่ไม่น่าจดจำนัก ได้สื่อสารผ่านกาลเวลา
และพุทธศาสนา เพื่อให้คนรุ่นหลังได้ตระหนักคิด
และมีสติในการใช้ชีวิตมากขึ้น
ฟังเลย นึกภาพตาม สงคราม เลือด การสูญเสีย
ภาพที่ไม่น่าจดจำนัก ได้สื่อสารผ่านกาลเวลา
และพุทธศาสนา เพื่อให้คนรุ่นหลังได้ตระหนักคิด
และมีสติในการใช้ชีวิตมากขึ้น
และสำคัญคือสามารถนำมาปรับใช้กับการเทรดได้ด้วย
“ Only the dead have seen the end of the war. ” : George Santayana
Goodluck,
Introvert man.
No comments:
Post a Comment